10.06.2006

PATRZ TERAZ - JA WIEM/LOOK NOW - I KNOW

10.06.2006 start 22:00
Wolna Pracownia PGR ART  Kolonia Artystów
Przestrzenna realizacja wideo pt: "PATRZ TERAZ - JA WIEM"/ "LOOK NOW - I KNOW"–
artysta: Marek Zygmunt
Koncert: :
Z^2 + ohm
czytaj: [Zet Kwartat Plus Om]

W składzie:
Zambari - laptop
Marek Zygmunt - laptop
Oskar G. - laptop
Marek Tomaszewski - wiolonczela

23:00 - Klosz.art [III piętro] wernisaż Marian Stępak malarstwo (TORUń)
ZGŁOSZENIA: pgr_art@op.pl . Wstęp 5 pln.


opis:
1. Przestrzenna realizacja wideo pt. :

Tytuł: "PATRZ TERAZ - JA WIEM"/ "LOOK NOW - I KNOW"
Autor: Marek Zygmunt

OPIS:
W zamkniętej przestrzeni na przeciwnych ścianach wyświetlane z wideoprojektorów są dwie projekcje. Są to postacie naturalnej wielkości. Jedna to mężczyzna (osoba autora), druga to dziewczynka w czerwonym płaszczu. Dziewczynka wykonuje gesty do obserwującej ją postaci. Zaprasza aby mężczyzna podążał za nią. Daje znaki sugerujące, że chce go gdzieś poprowadzić. Gdzieś, gdzie znajduje się cos bardzo ważnego.
Mężczyzna odbiera znaki zachęty, lecz reaguje niechętnie. W końcu jednak decyduje się.
Realizacja nawiązuje do filmu "Don't look now" Nicholasa Roega z 1973 roku, będącego klasykiem gatunku "giallo". Gatunku charakteryzującego się brutalnością i odrealnieniem pokazywanego świata. W filmie tym tragicznie zmarła dziewczynka (w czerwonym płaszczu) prowadzi głównego bohatera (jej ojca) uliczkami Wenecji do miejsca jego własnej śmierci. Autor projektu w aranżowanej instalacji wykorzystuje zawarte w konwencji napięcie oraz ikonę postaci dziewczynki stawiając siebie w miejscu w którym chce usłyszeć. Patrz teraz – Ja wiem!
Tą realizacją Marek Zygmunt odchodzi od akcentowanego w swojej twórczości procesu poznania i rozwoju osobowości. Pozwala sobie na moment zawahania, jakby oczekiwał impulsu z zewnątrz.

(Jan Pastwa. maj 2006)


MAREK ZYGMUNT

Urodzony w 1975 roku. Mieszka Gdyni.
W roku 2002 obronił dyplom na wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej projektem Zespołu Centrum Sztuki Współczesnej w Gdyni.
Od 1995 nieprzerwanie tworzy performance, videoperformance, realizacje, filmy video i muzykę eksperymentalną, łącząc przy tym techniki audiowizualne z filozofią. W twórczości artystycznej akcentuje proces, w którym kolejne realizacje tworzą ciągłość osobowego rozwoju artysty. W pracy zatytułowanej ELEMENT I, II, III udowodnił, że poza rozwijaniem świata zewnętrznego technika jest w stanie pomóc człowiekowi rozwijać również świadomość. W dalszych pracach (PIRAMIDA, MANDALA) będących następstwem ELEMENTU bada, jak jednostka poprzez rozwój świadomości buduje i ulepsza cywilizację. Zawodowo zajmuje się twórczością filmową i telewizyjną pracując jako dziennikarz i operator.

Uprawia "sztukę laboratoryjną", która staje się dla niego poligonem doświadczalnym do wypracowywania nowych celów, wartości i znaczeń. Przez działania i realizacje sprawdza, udowadnia i konfrontuje stawiane przez siebie tezy, traktując sztukę jako jedno z narzędzi w procesie przenoszenia cywilizacji do nowo nakreślanych przez rozwój cywilizacyjny wymiarów. Twierdzi, iż cywilizacja zmierza do modelu społeczeństwa technologicznego opartego na zarządzaniu energią ciała. W tym modelu społeczeństwa (którego być może nie umiemy sobie nawet wyobrazić, przeczuwając jedynie instynktownie jego kształt) to co dziś nazywamy religią, filozofią, nauką i sztuką da nowy kształt dla materialnej obecności człowieka na ziemi, jak i nowo zdobywanych obszarów kosmosu. Natomiast istota procesu transformacji cywilizacyjnej, poza osiągnięciami technologicznymi, leży w doskonaleniu świadomości poszczególnej jednostki tworzącej społeczność.

W 2003 roku wraz z Krzysztofem Tomaszewskim (znanym jako Zambari) założył zespół improwizacji elektronicznych Z^2 [Zet Kwadrat]. Trzon zespołu Zygmunt/Zambari zaprasza do współpracy różnych muzyków posługujących się zarówno tradycyjnymi instrumentami, jak i urządzeniami elektronicznymi. Eksperymentalny charakter zespołu pozwala prowadzić poszukiwania muzyczne na wielu płaszczyznach. Ich kluczowym osiągnięciem jest KOLEJ, w której prowadząc swoistą etnografię industrialną stworzyli własną formułę widowiska multimedialnego łączącego dźwięk i obraz.

W 2002 roku zostaje zaproszony przez Dominika Lejmana do współpracy przy jego projektach video, zajmując się technologicznymi aspektami tych realizacji. Współtworzy takie projekty jak:
- "DZIECIĘCE UTOPIE" - NGS Zachęta 2003
- "DELAING FACADE" - Pawilon Polski na IX Biennale Architektury, Wenecja 2004
- "ODDYCHAJĄCA KATEDRA" - Noce Świętojańskie, Kościół Św. Jana 2005
- "OSTATNI ZAPALA ŚWIATŁO" - cykl wystaw: "W centrum uwagi", CSW Zamek Ujazdowski 2006

Od 1997 roku współpracuje z gdańską galerią "Spiż 7" realizując własne wystawy oraz biorąc udział w projektach zbiorowych. W roku 2000 współpraca z prowadzącym "Spiż 7" Markiem Rogulskim zaowocowała udziałem w projekcie pt. "Poza postmodernizm". Występuje w nim jako uczestnik i współorganizator wystaw. W ramach tego projektu powstała praca ELEMENT oraz następne realizacje video MEDYTACJE i SPACER oraz performacne TRZYDZIEŚCI.

W latach 1998-2000 związany z Mazzollem i Robetem Knuthem. Wraz z ich zespołem Diffusion Ensemble w scenicznych DYFUZJACH realizował dźwiękowe fascynacje, łącząc je z performance. Wraz z zespołem wystąpił między innymi:
- Centrum Grotowskiego, Wrocław 1998
- Muzeum Warmii i Mazur 1998
- Warsaw Summer Jazz Days 1999
- Laboratorium CSW, Zamek Ujazdowski 1999
- Petri Kirche, Lipsk 2000
W tym czasie koncertował też z "Arhythmic Perfection" Mazzolla. Warsztat muzyczny jakim się posługiwał, określany jako "preparka", oznacza kreowaną na żywo nieinstrumentalną przestrzeń dźwiękową. W działaniach muzycznych ten kierunek rozwija do dziś.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz